.png){kind=small}
Zweven boven Australische wijngaarden van de Yarra Valley, terwijl de zon opkomt en kangoeroes voorbij springen. Ik sprong in een luchtballon en steeg uit boven de wolken.
Als dieven in de nacht stappen we door het vochtige, hoge gras terwijl zwaarbeladen jeeps ons haastig voorbij rijden. Zo’n 100 meter verder houdt de eerste halt en nog eens 100 meter verder stopt de andere. Zeilen en manden worden zorgvuldig in positie gelegd. In het schijnsel van de verblindende koplampen stijgen tientallen warme ademwolkjes op in de kille duisternis. Niet veel later wordt de weide opgelicht door een gigantische oranje vlam. De hitte straalt af op mijn gezicht en ontdooit mijn ochtendhumeur: laat dat zonnetje nu maar komen!
Met een twaalftal mensen kruipen we in de mand. Die is nog onderverdeeld in 4 kleinere secties om het gewicht van de passagiers gelijk te verdelen. Het zeil van de luchtballon klappert heen en weer terwijl het zich verder vult met warme lucht. Bij elke steekvlam gaan we zachtjes omhoog om dan terug op de begane grond te landen. In de verte zien we hoe de weidse landschappen langzaam maar zeker opgelicht worden. Dat is het signaal om te vertrekken en al snel hangen we 50 meter in de lucht boven Yarra Valley, een regio ten noordoosten van Melbourne die bekend staat om zijn wijnvelden en mooie natuur.
Patronen van wijnranken schemeren doorheen de ochtendmist terwijl de glooiende heuvels pronken aan de horizon. De pastelblauwe lucht vloeit naadloos over in een zacht oranje gloed die feller wordt naarmate de zon hoger achter de heuvels klimt. Het landschap ziet eruit als een bonte lappendeken waarbij groene vlaktes van grasweides en wijngaarden afwisselen met goudgele strovelden.
We vliegen verder weg van de bewoonde wereld en zien nu vooral dorre vlaktes omsingeld door bossen. Terwijl we dalen, zien we kangoeroes genieten van hun ontbijt. Ze schrikken van het geluid van de krachtige brander en springen snel weg om beschutting te zoeken in de bossen. Ook de kudde schapen heeft het niet zo op die grote, vuurspuwende ballon en vlucht weg.
Foto: Mick Stanic/Flickr
We gaan opnieuw opwaarts want de zon kan nu elk moment tevoorschijn komen. De felle stralen verraden haar komst, maar het schouwspel is van korte duur. Wolken verpesten het plaatje en het lijkt erop dat de zon al verdwenen is nog voor ze er goed en wel was. Een beetje teleurgesteld kijken we toe hoe een donkere wolkenmassa alles in schaduw hult.
Ervan uitgaand dat dit het einde van de ballonvlucht is, ben ik verbaasd hoe onze bestuurder de ene vlam na de andere ontsteekt. We stijgen in sneltempo en gaan zo hoog dat we middenin de wolken zitten. Ik steek mijn hand uit om een stukje wolk te vangen, dat wilde ik als kind altijd al doen. Een illusie armer merk ik dat we nog steeds verder de hoogte in gaan.
Niet veel later komen we boven het wolkendek en daar wacht ons een prachtig tafereel: een tapijt van pluizige schapenwolkjes die roze kleuren door de pas ontwaakte zon. Als er een hemel is, zal die er vast en zeker zo uitzien. Het voelt een beetje surreëel om letterlijk boven de wolken te zitten in een mand die simpelweg vasthangt aan een grote ballon. Maar het uitzicht is om van te snoepen, zo sprookjesachtig.
Wanneer iedereen genoeg foto’s lijkt te hebben, zetten we de daling in. Auto’s en huizen worden weer zichtbaar en er is opvallend meer leven dan een uur geleden. Enkele passagiers grijpen de handvaten van de mand stevig vast, maar de landing verloopt verrassend zacht. We helpen de bestuurder met het opvouwen van het zeil en worden met een busje teruggebracht naar het verzamelpunt. Als afsluiter van een bewogen ochtend krijgen we een gepersonaliseerd certificaat en een glaasje champagne, gemaakt van de druiven in Yarra Valley uiteraard. Proost!
Wij deden deze excursie met Global Ballooning. Zij organiseren ballonvluchten in Yarra Valley en in Melbourne zelf.
Comments